Αλλά υπάρχει ένα θεμελιώδες πρόβλημα με αυτή την ιδέα. Δεκαετίες κυκλοφοριακών δεδομένων στις ΗΠΑ δείχνουν ότι παρέχοντας περισσότερη κυκλοφοριακή ικανότητα, δε βελτιώνεται, στην πραγματικότητα, οι συνθήκες συμφόρησης.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η διαπλάτυνση του αυτοκινητοδρόμου 405 στο Λος Άντζελες, η οποία ολοκληρώθηκε το Μάιο μετά από 5 χρόνια κατασκευής και κόστος πάνω από 1 δις δολάρια. "Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κυκλοφορία κινείται λίγο πιο αργά τώρα στον 405 σε σχέση με πριν τη διαπλάτυνση" λέει ο Matthew Turner, οικονομολόγος από το Πανεπιστήμιο Brown.
Ο κύριος λόγος σύμφωνα με τον Turner είναι απλός: προσθέτοντας κυκλοφοριακή ικανότητα στους δρόμους, ωθεί τους ανθρώπους να τους χρησιμοποιούν περισσότερο, είτε κάνοντας περισσότερα ταξίδια με το αυτοκίνητο είτε κάνοντας ταξίδια που αλλιώς δεν θα έκαναν. Ο ίδιος και ο οικονομολόγος Gilles Duranton, του Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το φαινόμενο αυτό το περιέγραψαν ως: «ο θεμελιώδης κανόνας» της κυκλοφοριακής συμφόρησης: προσθέτοντας κυκλοφοριακή ικανότητα, το μόνο που κερδίζουμε είναι αύξηση του συνολικού αριθμού των διανυθέντων χιλιομέτρων από όλα τα οχήματα.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, ως επί το πλείστον, οι οδηγοί δεν χρεώνονται για τη χρήση δρόμων. Έτσι δεν προκαλεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι όταν ένας πολύτιμος πόρος δίνεται δωρεάν, οδηγεί τους ανθρώπους να τον χρησιμοποιούν περισσότερο. Οι οικονομολόγοι βλέπουν αυτό το φαινόμενο σε πολλά μέρη, και να το ονόμασαν "γενόμενη ζήτηση".
Αν θέλετε πραγματικά να μειώσετε την κίνηση, λέει ο Turner, υπάρχει μόνο μία επιλογή: χρεώστε τους ανθρώπους για τη χρήση των οδών όταν είναι γεμάτοι, μια πολιτική γνωστή ως "αστικά διόδια"
πηγή: http://www.vox.com/2014/10/23/6994159/traffic-roads-induced-demand
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.